Jakie są nurty w psychoterapii?

Nurt psychoterapeutyczny wyznacza kierunek przyszłej pracy psychoterapeuty. Decydując się na rozpoczęcie szkolenia uczy się sposobu rozumienia zaburzeń psychicznych i funkcjonowania człowieka, w odniesieniu do danego nurtu. Psychoterapeuta zdobywa nowe narzędzia pracy, uczy się technik, dzięki którym będzie mógł pomóc kolejnym osobom podczas sesji terapeutycznych.

Ilość nurtów w psychoterapii wynika głównie z tego, że dane teorie ewoluowały, reformowały i tworzyły się kolejne, dlatego aktualnie można doliczyć się około czterystu różnych podejść, ale wiodących szkół psychoterapii jest około dziesięciu. Podstawowe znane nurty psychoterapeutyczne to: psychoanalityczny, psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, humanistyczno-egzystencjalny, integracyjny oraz systemowy. W przypadku podjęcia decyzji o rozpoczęciu psychoterapii, warto zwrócić uwagę, w jakim nurcie w psychoterapii pracuje konkretny specjalista, do którego się udajemy.

Nurt psychoanalityczny

Terapia z wykorzystaniem podejścia psychoanalitycznego polega na zrozumieniu własnych przeżyć pacjenta. Zgodnie z tym podejściem główne problemy wynikają ze struktury osobowości, wewnętrznych konfliktów oraz zdarzeń z przeszłości. Jest to swoista analiza reakcji oraz uczuć człowieka. W dodatku pacjent poprzez swobodną rozmowę z psychoterapeutą uświadamia sobie jego indywidualne reakcje oraz stawiane przez siebie bariery. W tym rodzaju psychoterapii specjalista próbuje zrozumieć, w jaki sposób działa umysł pacjenta, jego reakcje i zachowania, które mają wpływ na inne obszary jego życia. A następnie nakierowuje terapię tak, aby pacjent zrozumiał specyfikę działania swojej świadomości oraz podświadomości. Nurt psychoanalityczny jest to droga do poznania samego siebie poprzez zastosowanie analizy swoich myśli, barier, skojarzeń i emocji. Spotkania odbywają się kilka razy w tygodniu, a psychoanaliza trwa kilka lat. Efektem terapii w tym nurcie jest pomoc w radzeniu sobie z trudnymi, często nawracającymi emocjami np. lękiem, agresją, smutkiem, huśtawką nastrojów, obniżonym nastrojem. Może być też skuteczna w leczeniu objawów psychosomatycznych.

Nurt psychodynamiczny

Nurt psychodynamiczny zakłada, że zachowanie człowieka to efekt sterowania nim przez wewnętrzne mechanizmy i ukryte potrzeby. Podczas terapii oprócz skupieniu się na emocjach i przeżyciach, analizuje się również objawy naszego ciała. Podczas spotkań pacjent razem z terapeutą określają cele, które razem będą starali się zrealizować.

Ten rodzaj terapii sprawdza się w leczeniu zaburzeń osobowości, psychosomatycznych, lękowych i depresyjnych oraz odżywiania. Terapia w nurcie psychodynamicznym jest również szczególnie pomocna u pacjentów nieradzących sobie z nieśmiałością, agresją, czy innymi trudnymi emocjami. Częstotliwość spotkań uzależniona jest od rodzaju problemu, z jakim pacjent przychodzi na terapię. Najczęściej spotkania odbywają się raz w tygodniu. Terapie krótkoterminowe skupiają się na rozwiązaniu konkretnego problemu, długoterminowe sprawdzają się w przypadku ogólnego problemu i wymagają dogłębnej analizy.

Nurt poznawczo-behawioralny

Metoda psychoterapii, która jest uznawana za jedną z najpopularniejszych i najbardziej przebadanych pod kątem skuteczności. Wywodzi się z przeświadczenia, że zaburzenia w zachowaniach to efekt wyuczonych reakcji na różne bodźce. Celem terapii jest zmiana nieprawidłowych reakcji oraz wypracowanie nowych zachowań i innego sposobu myślenia.
Pacjent powinien wyuczyć się nowych umiejętności, dzięki którym sam będzie mógł rozwiązać swoje problemy. Terapie w tym nurcie należą raczej do krótkoterminowych – trwają zwykle od 10 do 16 sesji.
Stosuje się ją w terapii zaburzeń depresyjnych i lękowych. Niektóre techniki stosuje się również w leczeniu zaburzeń odżywiania, stresu pourazowego czy zaburzeń osobowości.

Nurt humanistyczno- egzystecjalny

Nurt humanistyczno-egzystencjalny skupia się na aktualnej relacji między psychoterapeutą i pacjentem, który decyduje co będzie tematem sesji i jakie kwestie ze swojego życia chce poruszyć i wyjawić przed terapeutą. Proces psychoterapii pomaga zaakceptować siebie i poprawiać poczucie własnej wartości. Pacjent poznaje całą złożoność swojej osobowości, a tym samym odkrywa, czego naprawdę pragnie, aby móc podejmować decyzje zgodne z jego tożsamością. Nurt humanistyczny kładzie także nacisk na sygnały płynące z ciała i uczy zależności między psychiką a fizycznością.

Nurt systemowy

Terapia systemowa ma na celu uświadomienie pacjenta w kręgu jego procesów myślowych oraz wszelkich przemian, które zachodzą w systemie społecznym, np. rodzinie. Jest to spojrzenie na dany problem z perspektywy większej ilości osób, które tworzą dany system. Dlatego też terapeuta stara się pomóc pacjentowi najczęściej w jego problemach rodzinnych lub pracy. W dodatku psychoterapeuta widzi swojego pacjenta jako jednostkę wchodzącą w skład systemu ludzi. Dzięki temu pomaga pacjentowi spojrzeć szerzej na dobór rozwiązań, które pomogą w rozwiązaniu problemu.

Nurt systemowy bardzo często wykorzystuje się w przypadku psychoterapii rodzin lub par. Podczas takiej terapii związek lub rodzina uczy się zdrowej i nieraniącej interakcji. Wspólnie otrzymują narzędzia dzięki którym rozwiązują konflikty czy nieporozumienia. Dodatkowo osoby tworzące związek lub rodzinę poznają siebie wzajemnie, swoje pragnienia, dążenia, motywy zachowań oraz emocje z tym związane.

Psychoterapia w nurcie systemowym Łódź

Nurt integracyjny

Psychoterapia integracyjna łączy w sobie różne nurty i podejścia, tak aby w najlepszy sposób pomóc każdej osobie, która decyduje się na terapię. Grupa psychoterapeutów, która utożsamia się z tym nurtem uważa, że nie występuje potwierdzona empirycznie wyższość jednej szkoły psychoterapii nad drugą. Coraz częściej wśród psychoterapeutów zaczyna panować przekonanie o tym, że warto poszerzyć granice patrzenia na człowieka przez pryzmat teorii jednej szkoły psychoterapii. To indywidualność problemów danego człowieka powinna odgrywać kluczową rolę w doborze metod psychoterapeutycznych. Aktualnie nawet psychoterapeuta uczący się w danej szkole psychoterapii dopełnia swoją wiedzę, o metody pracy innych podejść. Dodatkowo korzysta z dorobku neurobiologii czy medycyny.