Psychoterapeuta ericksonowski
Podejście Ericksonowskie polega na tym, że każdy z nas jest indywidualną i niepowtarzalną osobą. Dlatego psychologowie pracujący w tym nurcie dostosowują terapię do klienta, jego trudności i celów, jakie stawia. Psychoterapeuci pracujący w tym nurcie starają się dostosować klienta do zrozumienia jego sytuacji i spojrzenia na nią z jego perspektywy. Zakłada, że ludzie dokonują najlepszego wyboru w danym momencie. Terapia ericksonowska jest adresowana do osób zmagających się z różnego typu problemami: począwszy od tych, którzy borykają się z lękiem czy depresją, przez osoby zmagające się z różnego typu zaburzeniami, m. in.: psychotycznymi, odżywania, zgłaszają trudności w relacjach małżeńskich, czy dolegliwości o podłożu psychosomatycznym. Terapia kierowana jest do osób dorosłych i młodzieży oraz par i małżeństw.
Klient, który decyduje się na wizytę u terapeuty ericksonowskiego, powinien wykazywać się otwartością na niestandardowe sposoby pracy. W podejściu Ericksonowskim stosuje się takie niespecyficzne techniki jak: hipnoza, zachęcanie do oporu, posługiwanie się metaforą, prowokowanie nawrotu i wiele, wiele innych. Poza tym klient powinien akceptować to, że jest stroną pasywną, a większość inicjatywy leży po stronie jego terapeuty. Nie oznacza to, że nie ma on wpływu na działania podejmowane podczas terapii, jednak większość odpowiedzialności za nadanie jej kierunku leży po stronie terapeuty.
Pełne zaangażowanie w proces psychoterapii
Psychoterapeuci pracujący w nurcie Ericksonowskim dostosowują się do pacjenta, wkraczają w jego świat, reagują empatycznie oraz w pełni angażują się w jego przeżycia.
Znaną techniką jest stosowanie metafor, które pozwalają ominąć drażliwe czy wyjątkowo delikatne sprawy. Posługiwanie się metaforą w takich sytuacjach pozwala na rozluźnienie atmosfery i zniwelowanie napięcia. Im bardziej zindywidualizowana, dopasowana do konkretnej osoby metafora, tym większa szansa, że będzie się z nią utożsamiał i rozważał jej sens.
Niezwykle cennym zabiegiem jest także akcentowanie pozytywów, dzięki temu osoby korzystające z tej terapii zdobywają siłę, pewność siebie, zostaje im przywrócona kontrola oraz zyskują solidne fundamenty do pracy nad tym, co dysfunkcjonalne. Ostateczne cele terapii koncentrują się wokół zmiany zachowania, uczuć z nieakceptowanych na pożądane.
Należy także pamiętać, że terapia ma charakter krótkoterminowy, w związku z czym pacjent powinien nastawić się na intensywną pracę nad rozwiązaniem problemu.
